Genieten met een Hoofdletter

Kat Gerrie woont nu precies één jaar bij ons. Hij kwam vorig jaar eind augustus de keuken binnenwandelen, na ruim 2 jaar voorverkenningen te hebben gedaan en sindsdien is het snel gegaan. Vanaf oktober sliep hij ook in de nacht binnen en in maart werd hij gecastreerd en gechipt. En daarvoor en daarna werkten we hard aan zijn socialisatie. Hij was niet gewend om aangeraakt te worden, had overduidelijk nog nooit in een huis gewoond en was niet gewend om met andere katten om te gaan. Hij keek dan ook zijn ogen uit om te achterhalen hoe de interactie tussen mens en dier en kat en kat hier ging in huis. En hij leerde snel. Heel snel.

Deze kat lijkt echt helemaal niets te hebben overgehouden aan zijn toch behoorlijk heftige verleden. Oké, hij wantrouwt nieuwe mensen die hier op bezoek komen en houdt gepaste afstand. Maar kom je hier regelmatiger langs, dan komt hij uiteindelijk toch wel even snuffelen. Maar buiten dat vind ik hem buitengewoon sociaal en relaxt geworden. Hij speelt, knuffelt, ligt tegen ons aan en tussen ons in, kletst ons de oren van de kop, laat zich kammen en ontvlooien, eet alles wat hem voorgezet wordt met smaak op (en vraagt onmiddellijk om meer) en straalt 24 uur per dag uit dat hij Heel Erg Gelukkig Is. En dat is zo fijn om te merken. Want hoewel ik dol ben op al onze katten zal Moos altijd zijn moodswings houden,, is Smoes altijd nerveus en is Dibbes nu eenmaal enorm hysterisch. Maar Gerrie is gewoon Gerrie. Helemaal zichzelf en heel erg gelukkig.