Hoe het gaat – klussen

Onze keuken wordt gerenoveerd. Om de overlast zo veel mogelijk te beperken wordt er veel geklust en voorbereid in de klusschuur van G., de man die ons helpt. Waar het op neer komt is dat M. nu zoveel mogelijk zelf doet, samen met G. die heel veel ervaring heeft met houtbewerking. Voor M. is dit wel een droom, zelf een keuken bouwen, blijer kun je hem niet maken.  De aanrechtbladen zijn klaar en een groot deel van de keukenfrontjes ook. Geschuurd en gelakt.  Er zijn ook wat kasten in de maak.

Het klussen en installeren hier gebeurt in etappes. Zoveel mogelijk dingen tegelijk en zo min mogelijk zaagwerk hier, zodat ik weinig overlast heb. Helemaal super dus. Vorige week vrijdag werden hier de eerste dingen geplaatst. Dat betekende dat eerst de oude dingen eruit gesloopt werden. Ik heb me boven op bed geïnstalleerd met een koptelefoon op en vier katten op bed. Die trokken het prima, behalve Gerrie. Die vond er dit van:

M. neemt zoveel mogelijk vrij van zijn werk en besteedt elke vrij uurtje aan de keuken. Zo ook vandaag en morgen. Eerst in de schuur verder afwerken en later afmaken/ophangen. Wanneer het andere aanrechtblad wordt geïnstalleerd is nu nog even onduidelijk. Eerst moet een kastje dat er onder geplaatst wordt, af zijn. En G. moet tijd hebben, hij werkt in de zorg, heeft onregelmatige diensten en doet dit in zijn vrije tijd. M. kan wel gewoon in de schuur werken als G. er niet is, dat is super.

De kosten vallen tot nu toe mee. Het scheelt aanzienlijk natuurlijk dat we zelf hout kochten en daar bladen en frontjes van maken. Dat is veel goedkoper dan dit op maat bij een keukenboer laten maken. G. heeft bovendien aangegeven niets te willen voor zijn tijd. Dat vinden wij wel moeilijk. Zijn motivatie – ‘ik ben blij als jullie blij zijn’ – ontroert maar het voelt ook wat ongemakkelijk. Kun je zomaar zoiets van iemand aannemen terwijl je hem helemaal niet zo goed kent?  We hebben hem verzekerd dat we niet zielig zijn en niet blut zijn (misschien was dat de motivatie dachten we) maar daar gaat het hem niet om. Hij helpt gewoon graag mensen.

Het resultaat tot nu toe. Frontjes boven zijn klaar, aanrechtblad ook.

Dus nu proberen we wel te achterhalen hoe we hem op een andere manier toch kunnen belonen. Door een mooi cadeau wellicht en als dat ook niet lukt een schenking uit zijn naam aan een goed doel door hem uitgekozen. Daar kan hij toch nauwelijks bezwaar tegen hebben hoop ik.

Dat was even een update. Ondanks dat er zoveel mogelijk rekening met mij wordt gehouden, ben ik wel helemaal gevloerd. Dat is niet vreemd, er is weinig reserve en alles wat afwijkt komt vergroot binnen bij mij. Ik houd me nu zo rustig mogelijk en doe niets. Zelfs koken wordt tot een minimum beperkt, het is echt restjes opeten, soep opwarmen en soms eten laten komen. Meer lukt niet. Ik moest vorige week ook naar Alkmaar voor het audiologisch onderzoek en dat duurde lang en hakte er enorm in. De reserves zijn dus nu helemaal op inmiddels, ik begin verkouden te worden en heb keelpijn. Dus kruip ik nu lekker in bed.

Tot later!